#Kitle İletişim Araçları Nelerdir? Kitle İletişim Araçlarının Tarihi ve Kullanım Alanları Nelerdir?

Kitle iletişim araçları, kalabalık ve toplu bir kitleye ulaşmak için oluşturulan tüm medyaları tanımlamak için kullanılan bir kelimedir. Terim ilk kez 1920’de ülke çapında radyo haber ve yorumların geniş bir ölçekte iletilmesine izin verildiğinde kullanıldı. Kitlesel medyanın hedef kitlesi, dünyanın bütün nüfusu olmasa da genellikle bir ulusun nüfusudur. Bazıları, kitle iletişim araçlarının, medyadan etkilenen, ancak yerel toplumdan kopuk bir kitle kültürü oluşturulmasından sorumlu olduğunu söylediler . Kitlesel medya, görüşlerin geniş kitleye yayılmasını sağlayan bir platform oluşturur. Bunun halkın kitle manipülasyonuna propaganda yapması adına acımasız reklamlarla bunu sağladığı yönünden endişeler vardır. Dezenformasyon oluşturması da bu yönde eleştirilen diğer bir tarafıdır.

Kullanım


Genel olarak, birisi “medya” kelimesini kullandığında, medyaya atıfta bulunur. “Medya” kelimesi, “iletişim medyası” kelimenin tam anlamıyla “iletişim unsurları” ifadesinin kısaltmasıdır. Haber verdiğimiz bu mesajlar, dergiler, gazeteler, filmler, televizyonlar, radyo, internet, kitaplar, CD’ler, DVD’ler, reklam panoları, kasetler ve halka yayımlanan veya içeriği hazırlanan diğer tüm olaylar bütününü içerir. Kitle iletişim araçları, kitlesel bir izleyici kitlesine yönelik olarak üretilen bilgiler toplamıdır.

Kitle İletişim Tarihi


Kitle İletişimi teknolojiden doğdu ve büyüdü. Her geçen gün de gelişerek büyümeye devam ediyor. Kitle iletişim için ön-madde hareketin başlamasına neden oldu. Matbaanın icadı, Johann Gutenberg 1450 yılında Almanya’da modern matbaanın tohumlarını attı. Kendisi, basım, yayın ve yazı çalışmalarını bir arada yürüttü. Bu sayede basın, kitapların geleneksel ahşap baskıya ve elden kopyalanmış kitaplara kıyasla çok daha ucuza yazdırılmasına izin verdi. Bu metinler kitlelere dağıtılacak kadar ucuzdu. Kitapların ve gazetelerin mevcudiyeti arttıkça, okuma yazma oranları da arttı, talep arttı ve böylece yazıcının çıktısı daha da arttı.

20. yüzyılda, radyo, televizyon ve daha sonra İnternet kullanımları arttıkça, iletişim gittikçe daha geniş bir kitleye ulaşmaya başladı. Daha düşük baskı yöntemleri, bilgisayar dizgisi ve analog ve dijital kayıtların ortaya çıkışı ile medyanın ulaştığı mesafe arttı. Yazarlar, müzisyenler, aktörler ve görsel sanatçılar çalışmalarının ucuz reprodüksiyonuyla milyonlar kazanmaya başladılar. Ayrıca ulusal veya uluslararası ölçekte şöhret kazanmaya başladılar ve ünlü kültürün yükselmesine yol açtılar. Yani hem maddi hem de manevi kazanım diyebiliriz.

Medya da beraberinde haberciliği ve gazeteciliği doğurdu. Gazetecilik, “haberleri bildiren” kitlesel medyanın bir bölümüdür. Sağladığı içeriğin bilgilendirici olması ve genel olarak güncel veya son olayları anlatması açısından eğlenceden ayrılır. İnsanlar medyaya değinirken genellikle gazeteciliğe, özellikle haber ana bültenlerine atıfta bulunurlar.

Medya Dağıtımı


Medya radyo, televizyon veya web üzerinden yayınlanabilir. Kitap, dergi veya gazetelerde basılabilir. CD’ler, kasetler ve DVD’ler, ucuz ve sesli ya da görsel içerikli kopyalardır. Disketler ve CD-R’ler, bilgisayarlara ve bilgisayarlardan bilgi aktarmak için kullanılır. İnternet, baskı, video ve sesin saniyeler içinde dünya çapında paylaşılmasını sağlayan bu işlevlerin hepsine hizmet eder. Web ayrıca, insanların bloglarının yardımı ile kendi içeriğini yayınlamalarına ve kullanıcılar arası, açık kaynak ve açık yayın hareketlerine izin verir.

Yazar: Osman Uçar