Sozialen Medien

#Dökümantasyon: Roger & Me #SosyalMedya #Tv #BB

„Dökümantasyon: Roger & Me“

1989 tarihli Roger & Me, Michael Moore’ın uluslararası görünürlük kazanan ilk belgesel filmidir. Aslen gazeteci olan Moore’un kendi memleketi olan Flint, Michigan’daki General Motors fabrikasının kapanması sürecinde şehrin ve vatandaşların geçirdiği yoğun dönüşüm, röportajlar ve arşiv görüntüleri ile gözler önüne serilmiştir. Film Michael Moore’un çocukluğunda tanıdığı Flint’ten yola çıkarak, şehrin sosyo-ekonomik dinamiklerine eğilir; Moore’un fabrikanın kapanmasının ardından General Motors CEO’su Roger Smith ile röportaj çabasını film boyunca süren bir izlek olarak takip ederken, şehrin insanlarının yaşadığı zorluklara kamerayı çevirir. Roger & Me, lokal davranan ancak global düşünen bir filmdir; günlük ve yerel olanı kayda alırken lafını tekelleşmiş kapitalist endüstriye söyler.

Roger & Me, kendi içine sığamayan bir film. Michael Moore’un Flint üzerine söyleyecek çok fazla şeyi var. Flint’te doğmuş, büyümüş ve filmin çekildiği tarihte halen Michigan’da yaşayan biri olarak aslında kendi mahallesine eğilir. Filmin giriş kısmında, ailesini ve kendi çocukluğunu betimleyen arşiv görüntüleri eşliğinde Moore, onu var eden düzen içerisinde Flint’in ve General Motors tarafından sağlanan istihdamın önemini anlatıyor. Böylece Moore kendisini röportajlar gerçekleştirdiği vatandaşlar ile aynı düzlemde görmemizi sağlayan bir dayanak hazırlıyor. Moore basitçe, ben de onlardan biriyim; bu çöküşü yaşayan ben ve benim ailem de olabilirdi demektedir. Tüm bu anlatı, filmin geri kalanında da kendini eksik etmeyecek olan rahatsız edici bir neşe ile kurulur. Farklı kaynaklardan alınmış materyaller arasındaki hızlı özgür kurgu, yüksek tempolu müzikler ve ses efektleri ile çizgi film vari bir estetik oluşturulur. Film gerçeğe benzerliğinin hangi yönergede algılanması gerektiğini filmin ilk on dakikasında seyircisine sunar. Filmin anlatısı ile anlatımı birbirini tersinler. Anlatım, neşeli ve uyarıcı bir yaklaşım ile bize tahakküm uygular. Popüler televizyon kültürünün pompaladığı izleyici alışkanlıklarından faydalanarak seyircisini kendisine bağlar ve bir şehrin sefaletini gözler önüne serer.

Roger & Me: Michael Moore General Motors’a Karşı

Michael Moore filmin hikayesine direkt olarak kendisini dahil eder. Ailesinin, tanıdığı herkesin ve hatta yaşadığı şehrin Flint ile bağlantısından hareketle, Moore’un General Motors fabrikalarının kapanışına dair bir film icra etme motivasyonunun farkına varırız. Dolayısıyla film daha en başından filmin icracısı üzerine bilgiler sunar. Böylece Moore, daha filmin en başında filmin karakterlerinden birine dönüşür. Filme masalsı bir ton veren Michael Moore’un sakinleştirici dış-ses anlatısı ve kamera önündeki varlığı filmde önemli bir yer teşkil eder. Moore bize bilginin ulaşmasının direkt ve birinci kaynağıdır. Onun filtresinden geçen bilgi bize yine Michael Moore tarafından icra edilmiş çeşitli yöntemlerle sunulur. Öncelikle stilize, masalsı dış-ses anlatı; daha sonra ise Michael Moore’un gazeteci yaklaşımıyla çeşitli olaylara dalması. Filmde planlanmış röportaj sayısı, filmin tanık olduğu spontane olay ve röportajların sayısına nazaran oldukça düşük. Filmin spontane çekim yöntemine dair bir varsayımda bulunmak gerekirse: Moore çeşitli potansiyeller gördüğü kimi kurum, kişi, olay ve mekanlara, kimi zaman aklında çıkarmak istediği bir düşünceyle, kimi zaman habersiz ya da izinsiz bir biçimde dahil olur. Moore’un takındığı arkadaşça tavır ve öznesiyle eşit noktada durması, spontane geliştiği belli olan röportajlarda karşısındakinin içten bir tavırla cevap vermesine neden olur. Moore’un eğer karşısındaki insanı haksız görüyorsa zekice sivriltilmiş bir dil kulllanarak kendi istediği cevapları almaya çalışır. Moore’un kamera önünde olmadığı sahnelerde ise rahatlıkla Moore’un kamera arkasındaki varlığını hissederiz. En nihayetinde filmin Michael Moore’un gittiği yerlere, hatta zihninde gittiği düşüncelere, taşındığını sürekli olarak hissederiz. Film, kamera önündeki sinemacının varlığı ve spontane olanın stilize yorumlanması sebebiyle Cinema-verite’ye yaklaşır. Michael Moore’un kamera önü varlığını bir gösteriye dönüştürmesi ve film üzerindeki kesin tahakkümünü hissetirmesi sebebiyle film performatiftir, bir şovdur. Bu bağlamda, Roger & Me’yi, Bill Nichols’ın Belgesel’e Giriş kitabında öne sürdüğü modlara göre sınıflandırmaya çalışırsak, katılımcı ve performatif modların filme hakim olduğunu söyleyebiliriz.

General Motors’un CEO’su Roger Smith ile Michael Moore’un yüzleşmesi, filmde adeta McGuffin (yalancı izlek) işlevi görür. Filme adını dahi vermiş olan bu karşılıklı duruş, filmde Moore’un Smith ile röportaj yapma çabası olarak somutlaşır. Film sona ererken, Michael Moore bir toplantıda Noel konuşması vermiş olan Smith’i kürsüden indikten sonra yakalar ve ondan Flint’e gelmesini rica eder, Smith onu umursamaz hatta tersler. Film, aslında en başından beri anlattığı temel şey olan Flint’teki sefalete geri döner ve Noel günü evinden olan insanları görürüz. Moore’un Roger Smith ile yüzleşmesi bizde tatminden çok öte bir tatminsizlik yaratır. Film boyunca gördüğümüz sefalet ile başbaşa kalmışızdır. Her şey çökerken bir şeyleri belki değiştirebilecek olan tek kişi Roger Smith’di ve o da bu sefaleti umursamadı. Umursamayacağı çok da belliydi zaten. Dolayısıyla McGuffin, Hitchcock filmlerinde olduğu gibi, bir anda başka bir olayın patlak vermesiyle yola çıkılan olayın unutulması üzerinden kurulmaz. Buradaki McGuffin zaten içi boş çıkacağı, bir yere varmayacağı bilinen hayalperest bir umudun aynı düşünüldüğü gibi çıkmasından öte gelir. Roger Smith ile konuşma, ve belki Flint için iyi bir şeyler olması hayalinin peşinden koşarken tanık olunan tüm olaylar ve tanışılan herkes filmin kendisidir.

Roger & Me, taraflı bir film. Moore açıkça General Motors’un politikalarına karşı ve Flint halkının yanında. Dolayısıyla filme giren tüm unsurlar, bir tarafın haklılığının kanıtlanması için çalışıyor. Bunu mümkün kılmak için, Michael Moore sahada çekim sırasındaki konumlanmasını buna göre ayarlıyor; daha da önemlisi kurgunun gerçekliği yeniden üretme gücünün tümünden faydalanıyor. Moore’un konumunu, eleştirisini ve provokatif gücünü tamamıyla anlayabilmek için planları kestiği ve bağladığı noktalara, görüntü katmanında hangi görüntü varken dış-seste hangi anlatının vuku bulduğuna ve hangi anlarda anlatımın nasıl tarz değiştirdiğine dikkat etmek gerekiyor. Böylece seyretme deneyiminde sırasında aktif bir konumda bulunmayı zorunlu kılıyor. Filmin film ile düşünmeyi tahakküm ettirmesi, filmin provakatif olarak nitelendirilebilmesinin kaynağı. Roger & Me, Flint’teki çöküşün karşısındaki çaresizliğimizden kaynakla, çok daha kapsamlı ve sistemin kendisine dair sorular sordurmayı hedefleyen; kapitalist ekonomik sistem yaşadığı ve ara sıra çöktüğü sürece zamansızlığını koruyacak olan bir film.

Daha çok bu tarz yazılar okumak isterseniz sosyal medya kategorimizi ziyaret edebilirsiniz.

Film izlemeyi seviyorsanız Film.BuradaBiliyorum.Com sitemizi, Dizi izlemeyi seviyorsanız Dizi.BuradaBiliyorum.Com sitemizi forumlarla ilgileniyorsanız Forum.BuradaBiliyorum.Com adresini ziyaret edebilirsiniz .

Ähnliche Artikel

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert

Schaltfläche "Zurück zum Anfang"
Schließen

Please allow ads on our site

Please consider supporting us by disabling your ad blocker!