#Haftanın Pasajı / Cemal Süreya: “Koparmasınlar Beni”

Bugün nasılsın? Bir şeyin olup bitmesi olayı önemlidir,

Ondan sonrası çorap söküğü gibi gelir. Senin durumun da öyle şimdi. Gün günden iyiye doğru yöneleceksin. Akşam Perihan’lara gittim. Gece yine orda kaldık. Memo bugün de orda. Nihal’lere belki yarın götürürüm. Alıştı çünkü. Dicle ile oynayıp duruyorlar. Perihan’a demiş ki: “Benim bir halam var; ben onu daha çok seviyorum. Çünkü o daha güzel.” Görüyorsun oğlunun azizliklerini, muzipliklerini. Perihan onun gerçekte çok uslu ve utangaç bir çocuk olduğunu söylüyor.

*

Dün Perihan gelmiş demek. Nasıl geldiğinin, seni nasıl bulduğunun serüvenini anlattı. İyi kızdır Perihan. Akşama doğru E yayınevine uğramıştım. Buyrukçu (Muzaffer Buyrukçu) oradaydı. Birlikte çıkıp bir yerde oturduk. Sana çok selam söyledi. Buyrukçu Eylülde Ankara’ya gelip yerleşiyor. Mualla’nın (Buyrukçu’nun evleneceği hanım) ailesiyle de anlaşmış bu konuda Ankara’da ev tutulacak. Misli (Buyrukçunun ayrıldığı eşi) yurt dışından döndükten sonra Buyrukçu Ankara’ya gidecek ve boşanma işlemlerine başlayacak. Bu sefer daha ciddi ve kararlı görünüyor. Onun ne işleyeceği belli de olmaz, o da başka.

*

….

Benim o son şiir büyük yankılar uyandırmış. Günlerce üstünde tartışılmış. Kimileri çok önemserken, kimileri “hadi canım sen de” gibisinden laflar etmişler.

*

Şimdi yeni şiirim var, bitmemiş. Onda şöyle iki dize var:

Dinle küçük bir kız söylüyor

Koparmasınlar beni koparmasınlar beni.

21 Temmuz 1972

Cemal Süreya – Onüç Günün Mektupları